به گفته‌ی راست هيلز: «داستان‌های اصيل از روياها بهره می‌برند و داستان‌های مبتذل از خيال.» اين جمله از كتابِ حرفه: داستان نويس، توجهم را جلب كرد. با خودم گفتم

فرويد می‌گويد: «رشد، ‌توانايی به تعويق انداختن لذت است.» اولين بار اين جمله را در يک پستِ‌ اينستاگرامی خواندم. اخم‌هايم را درهم كشيدم، سه نقطه بالای پست را فراخوانده

وقتی می‌گویند《صدای نویسنده》از چه حرف می‌زنند؟!